(markiezin) maitresse van koning Lodewijk XV van Frankrijk, geb. 29 Dec. 1721 te Parijs, was de dochter van een ondergeschikt ambtenaar bij het fransche legerbestuur. De rijke Lenormand de Tournehem, de minnaar van haar moeder, en die waarschijnlijk haar vader was, nam haar bij zich in huis en liet haar een goede opvoeding geven.
In 1741 huwde zij met een neef van hem, Lenormand d’Etioles en maakte kort daarop kennis met den koning, wat reeds lang haar doel was geweest; 1745 kwam zij aan het hof en kreeg den titel van markiezin van P.; haar positie aan het hof was van den beginne af belangrijk, vooral als beschermster van wetenschap en kunst. Reeds na eenige jaren koelde de hartstocht des konings, welke niet diep was ingeworteld, af en P. maakte zich toen onontbeerlijk voor hem, door voor hem den tijd te verdrijven en voor nieuwe voorwerpen zijner lusten te zorgen. Tegelijk veroverde zij voor zich een bijna onbeperkten invloed op de regeering. Dat Frankrijk aan den oorlog tegen Frederik II deelnam, was haar werk; de ministeries hingen van haar gril af; met Choiseul deelde zij den haat tegen de Jezuieten; in den oorlog strekte zich haar invloed zelfs uit tot het benoemen der generaals. Zij overleed 15 April 1764 te Versailles. Haar Correspondance werd uitgegeven door Malassis (Parijs 1878). De Mémoires en de Lettres, die (Londen 1758) onder haar naam verschenen, moeten van den jongeren Crébillon zijn.
