(graaf) beroemd veldheer, in 1559 op het kasteel Tilly in Brabant geb. In 1610 benoemde hertog Maximiliaan van Beieren hem tot veldmaarschalk.
Bij het begin van den 30-jarigen oorlog tot opperbevelhebber van het leger der r.-kath. vorsten gekozen, had men aan hem de overwinning bij Praag (1620) en de onderwerping van Bohemen te danken. In 1622 veroverde hij de Palts, overwon in 1623 den hertog van Brunswijk en in 1626 Christiaan IV van Denemarken. In plaats van Wallenstein in 1630 tot keizerlijk generalissimus benoemd; hij veroverde Maagdenburg (1631). De zweedsche koning Gustaaf Adolf sloeg hem (1631) bij Breitenfeld, In een tweeden slag tegen Gustaaf Adolf door een schot doodelijk gewond, ten gevolge waarvan hij in 1632 overleed.
