(graaf) fransch staatsman, geb. 9 Juli 1701 te Versailles, kreeg van zijn vader op 14 jarigen leeftijd het ambt van minister en staatssecretaris, dat, dank zij der verkoopbaarheid van ambten, reeds sedert 170 jaren in die familie was overgeërfd. Hij aanvaardde zelf zijn ambt in 1725.
M. maakte zich verdienstelijk door het oprichten van scholen voor de zeevaart, zelf de havens te bezoeken en wiskundigen in dienst te nemen. Zijn eigenlijke kracht was echter het hofleven; elegant en oppervlakkig, was hij niet berekend voor de zware taak van het staatsbestuur. Vijandschap met madame de Pompadour bezorgde hem 1749 zijn verbanning van het hof, en dit was de hoofdreden, waarom Lodewijk XVI in 1774 den banneling tot zijn eersten raadsman benoemde. De hervormingsplannen van Turgot en Malesherbes kon hij niet dulden; de door Maupeou (zie ald.) opgeheven parlementen herstelde hij weder; op het gebied der buitenlandsche staatkunde hielp hij den oorlog tegen Engeland voor de vrijheid der Vereenigde Staten uitbreken. M. overleed 21 Nov. 1781. Onder zijn naam gaf Soulavie Mémoires (4 dln., Parijs 1792) uit, die waarschijnlijk ondergeschoven zijn.
