fransch treurspeldichter, geb. 21 Dec. 1639 te La Ferté-Milon (Champagne); hij bezocht het college te Beauvais (1652—55) en vervolgens de school van Port-Royal des Champs, waar hij1 onderwezen werd door Lancelot en Maistre; hij1 voltooide zijn studiën op het collége Harcourt te Parijs. Zijn eerste, door toedoen van Molière 1664 opgevoerde tragedie La Thébaïde ou les frères ennemis had minder succes dan Alexandre (1665), doch eerst met zijn derde stuk, Andromaque (1669), trad R. als de hervormer der taal van het treurspel in Frankrijk op en voerde daarmede ook de liefdestragedie in.
Hetzelfde motief is ook in de volgende treurspelen behandeld: Britannicus en lphigenie en Aulide (1669), Bérénice (1670), Bajazet (1672), Mithridate (1673), Bhèdre (1677). In 1673 werd R. lid der fransch© Academie. De heftige tegenkanting, door R. van verschillende zijden ondervonden, verwijderden hem van het tooneel; 1677 huwde hij met mejuffrouw de Romanet en leidde verder een huiselijk leven, alleen onderbroken door zijn herhaalde bezoeken aan het hof. Eerst 1689 schreef hij, op aandringen van mad. de Maintenon, Esther en 1691 Athalie, twee bijbelsche treurspelen, die voor het meisjes-pensionaat St. Cyr bestemd waren; laatstgenoemde tragedie geldt als het meesterstuk van R. In den stijl van Aristophanes en in navolging van diens „Wespen” geschreven is het blijspel Les plaideurs (1668), een bespotting van het rechtswezen. Buitendien schreef R. puntdichten, oden en godsdienstige liederen, een beknopte geschiedenis van Port-Royal en (als koninklijk historiograaf sedert 1677) een geschiedenis van Frankrijk onder bodewijk XIV. In zijn laatste jaren verloor hij, wegens zijn aanhankelijkheid aan Port-Royal, de gunst des konings; hij overleed 21 (volgens anderen 26) April 1699 te Parijs. Onder de talrijke uitgaven zijner werken is de beste die van Mesnard (8 dln., Parijs 1865—73), met inleidingen, varianten en woordenboek.Zijn zoon Louis R., dichter en schrijver, geb. 6 Nov. 1692 te Parijs, aldaar overl. 29 Jan. 1763, maakte zich bekend door de godsdienstige gedichten: La qrdce (Parijs 1720 en meerm.) en La religion (1742 en meerm.); van grooter waarde zijh zijne Mémoires sur Ia me de Jean Racine (2 dln., Lausanne 1747); zijn verzamelde werken zijn meermalen uitgegeven (het volledigst in 6 dln., Parijs 1808). Lettres inédites de Jean et Louis Racine werden gepubliceerd door de la Roque (Parijs 1862).
