beroemd fransch kanselredenaar, geb. 24 Juni 1663 te Hyères in Provence, trad 1681 in de congregatie der Oratorianen en kwam 1696 naar Parijs als directeur van het seminarie St. Magloire.
Lodewijk XIV benoemde hem in 1704 tot hofprediker, de regent hertog van Orleans in 1717 tot bisschop van Clermont en belastte hem tevens met het houden der vastenpredikaties voor den negenjarigen Lodewijk XV. Tot dit doel vervaardigde hij onder den titel Petit-Carême (latere uitgave voor den dauphin, Parijs 1789) een verzameling preeken. In 1719 werd hij lid der fransche Academie, en overl. 18 Sept. 1742. Een volledige uitgave zijner Sermons bezorgde zijn neef Joseph M. (15 dln., Parijs 1745—48). Te Hyères werd in 1817 zijn borstbeeld onthuld.
