nederl. letterkundige, geb. 29 Juli 1835 te Noordeloos, was tot 1866 predikant, wijdde zich daarop aan de letteren, werd 1877 hoogl. in de hebreeuwsche taal, letteren en oudheden te Amsterdam, en gaf in het licht: Het boek Job vertaald en verklaard (1865), De nieuwe richting (leerboek voor de gemeente, 1866), De vier Heemskinderen (met inleiding en aanteekeningen (1872), Geeraerdt Brandt, het Leeven van P. C.
Hooft en de lykreeden (1874), De Roman der Lorreinen (1876), Het boek Joel (1885), schreef verder o. a. vele verhandelingen, studiën enz.
