(Isabelle) koningin van Frankrijk, geb. 1371, overl. 1435, dochter van hertog Stephanus II van Beieren-Ingolstadt, huwde in 1385 met den 17-jarigen franschen koning Karel VI en werd, toen deze in 1392 krankzinnig werd, naast haar zwager, den hertog .van Orleans, en den 'hertog van Bourgondië, regentes van het koninkrijk. In vereeniging met eerstgenoemde, dien zij tot haar minnaar maakte, drukte zij het land met zware belastingen, welke zij noodig had om haar zucht naar verkwisting en praal te kunnen voldoen.
Nadat Orleans in 1407 vermoord was, hield zij het sedert 1410 met den nieuwen hertog van Bourgondië, Jan, en werd daarom, toen de Armagnac’s over de Bourguignons zegevierden, in 1417 te Tours onder streng toezicht gesteld. Evenwel spoedig door Jan bevrijd, sloot zij uit haat tegen haar zoon, den dauphin Karel, die aan het hoofd van de partij der Armagnac’s stond, met Hendrik V van Engeland 21 Mei 1420 den vrede van Troyes, waarbij deze, na zijn verloving met I.’s dochter Catharina, als erfgenaam en regent van Frankrijk erkend werd. Na den dood van Hendrik V en Karel VI (1422) verloor zij evenwel allen invloed. Vergel. Vallet de Viriville, Isabeau de Bavière, reine de France (Parijs 1859).
