(lat., gr.: enkoimêsis) het liggen en slapen in de tempels en heilige plaatsen, vooral van Aesculaap, Apollo, Serapis. Bij de Grieken werd dit gebruik uit Egypte overgebracht door de priesterfamilie der Asclepiaden.
De zieken werden hiertoe op het terrein van den tempel gebracht, aan verschillende reinigingen en ceremoniën onderworpen, vervolgens feestelijk den tempel binnengeleid en daar op een legerstede, w^elke met de huid van een versch geslacht offerdier bedekt was, neergelegd om onder den invloed van geheime middelen in slapenden toestand te komen. Dan meenden zij door onmiddellijke ingeving der godheid de orakels der genezende góden te ontvangen en hingen, van hun ziekte verlost, een korte mededeeling daarover als offergave in den tempel op (votieftafeltjes, waarvan er bijv. zeer vele gevonden zijn in het heiligdom van Asclepius te Epidaurus).
