1) De heilige, bisschop van Antiochië en martelaar, bijgenaamd Theophorus d. i. die God in zijn hart draagt, een der z.g. apostolische vaders, wijl hem verschillende brieven worden toegeschreven en hij volgens de overlevering een leerling van den apostel Joannes zou geweest zijn. Volgens de berichten omtrent zijn marteldood moet hij öf door Trajanus, toen deze te Antiochië vertoefde, veroordeeld zijn om naar Rome te worden overgebracht en daar tegen de wilde dieren te vechten, öf rechtstreeks naar Rome zijn gevoerd om daar voor den keizer en den senaat geleid en gemarteld te worden.
Zijn dood had waarschijnlijk plaats in het jaar 104. Volgens een andere lezing zou hij te Antiochië zelf tijdens het verblijf van Trajanus ter dood gebracht zijn (115 na Chr.). Als zijn sterfdag wordt in het oosten algemeen 20 Dec., te Rome 1 Febr. aangenomen. De zeven hem toegeschreven brieven in het grieksch zouden op zijn reis naar Rome geschreven zijn; zij behelzen waarschuwingen tegen het judaïsme en docetisme en een uiteenzetting van de verhevenheid van het bisschoppelijk ambt. Moderne critici hebben echter deze brieven voor onecht verklaard.2) L, patriarch van Konstantinopel, zoon van keizer Michaël I, geb. omstreeks 790, werd door Leo V, den Armeniër, verminkt en in het klooster gezonden. Sedert 847 patriarch, bestreed hij de willekeur en zedeloosheid van Michaël III en van zijn oom Bardas, werd deswege van zijn ambt ontzet en Photius in zijn plaats tot patriarch verheven (857). Het hof zocht de hierdoor ontstane scheuring door paus Nicolaus I bij te leggen. Terwijl de paus partij trok voor I. (863), liet Photius door een concilie in 866 zoowel I. als den paus afgezet verklaren en legde hiermede den eersten grondslag voor de scheiding tusschen de grieksche en de roomsche kerk. Door keizer Basilius I werd I. in 867 weder als patriarch hersteld en als zoodanig stierf hij in 878. De grieksche kerk viert zijn feestdag op 23 Oct.
3) I. van Loyola, zie Loyola.
