stadhouder van Milete onder perzische opperheerschappij, bewees den perzischen koning Darius Hystaspis een grooten dienst door zich, bij den tocht tegen de Scythen (515 v. Chr.) te verzetten tegen den raad -van Miltiades om de brug over den Donau af te breken en redde daardoor het terugkeerende perzische leger van den ondergang.
Darius schonk hem hiervoor Myrcinus, aan de rivier Strymon in Thracië, waar H. een kolonie stichtte. Toen echter Megabazus, de daar achtergelaten perzische veldheer, den koning voorhield hoe licht H. in deze positie zich meester van Thracië en de eilanden kon maken, riep Darius H. aan zijn hof en hield hem daar onder toezicht. H. bevorderde deswege door een geheime boodschap den opstand der ionische steden onder zijn schoonzoon Aristagoras en liet zich vervolgens door den koning met het opperbevel, zoogenaamd om den opstand te onderdrukken, belasten. Toen hij zich evenwel te Sardes ontdekt zag, vluchtte hij en beproefde nu een landing in Ionië. Hierbij viel hij in handen der Perzen (494) en werd voor Artaphernes gebracht, die hem liet kruisigen. Zijn ingezouten hoofd werd naar Darius te Suza gezonden.
