(Hipparion) geslacht van fossiele dikhuidigen van vóór de diluviale periode, verwant aan de echte paarden, die toen nog niet bestonden; de voeten waren van duidelijke nevenvingers voorzien; terzijde van den buitensten nevenvinger der voorvoeten was een gelijk priemvormig been aanwezig, als waaruit bij de tegenwoordige paarden de laatste sporen der beide nevenvingers bestaan. Het tandstelsel verschilde slechts door een iets verschillende gedaante der kiezen van dat der paarden van thans.
Het geslacht H. is het jongste lid van de tot nog toe in het tertiair van Amerika, Europa en Azië aangetroffen reeks van voorouders van het tegenwoordige paard; deze reeks omvat een 30-tal vormen en toont aan dat ons paard, evenals de herkauwers en de echte dikhuidigen, afstamt van vijfvingerige, tapirachtige, voor-tertiaire dieren (zie Phenacodus). In Amerika is H. eerst na den ijstijd uitgestorven.
