prot. theoloog, geb. 30 Aug. 1817 te Hildesheim, werd 1852 buitengewoon hoogleeraar in de kerkgeschiedenis te Breslau, 1855 gewoon hoogleeraar te Greifswald, 1866 te Breslau, 1876 te Göttingen; hij overleed 17 Sept. 1889 op een reis naar Hannover. R. muntte als kerkgeschiedschrijver uit door bronnenkennis, zeer groote nauwkeurigheid in het bijzondere en algemeene beschouwing.
Hij schreef: Johannes von Salisbury (1842), Geschichte Alexanders III. und der Kirche seiner Zeit (dl. 1, 1845; 2de dr. in 3 dln., 1860—64), Geschichte der religiösen Aufklärung im Mittelalter (2 dln., 1875—77), Augustinische Studiën (1887).
