Hermann brehmer

betekenis & definitie

Duitsch geneeskunkige, geb. 14 Aug. 1826 te Kurtsch bij Strehlen in Sileziö, overl. 22 Dec. 1889 te Görbersdorf, grondlegger van de natuurlijke geneeswijze der longtuberculose (rationeele voeding, verdieping der ademhaling, versterking der huid door douches, enz.); hij schreef: Die Gesetzc und die Heilbarkeit der chronisehen Tuberkulose der Lungen (1856), Die, Therapie der Lungenschwindsucht (1887) enz.