Jr., nederlandsch dramatist, schrijver en journalist, geb. 1868 te Rotterdam, werd voor den handel opgeleid, doch begon zich vroeg geheel aan de literatuur en aan de propaganda van het socialisme door de kunst te wijden; H. behoort tot de groote talenten der realistische tooneelliteratuur; zijn voornaamste dramawerken zijn: Dora Kremer (drama in 4 bedrijven, in druk verschenen Amst. 1893), Ghetto (burgerlijk treurspel, 1899), een verheven gedacht joodsch tendenz-stuk, tegelijkertijd een frissche genreschilderij en een ernstige oproeping tot verdraagzaamheid en persoonlijke waardigheid, met een overvloed van mooie details en een rijke afwisseling van komische en aandoenlijke tooneelen, alles vervat in het typische, teekenachtige joodsche dialect; verder: Eet zevende gebod (burgerlijke-zedenkomedie in 4 bedrijven, 1900), Op hoop van zegen (spel van de zee in 4 bedrijven, 1901), tot dusverre wel zijn hoofdwerk, een meesterstuk van dramatiek der ellende, zonder theatrale compositie, een aaneenschakeling van tooneelen uit het armevisschersleven, met zware contrasten van rijke reeders-milieux en hartroerende armoe-tooneeltjes, Ora et Labora (spel van het land, 1902), een stuk, naar den vorm, geheel van dezelfde bedoeling als het vorige, waarin echter vermeden is door scherpe tegenstellingen of opzettelijk aandikken relief te geven aan het leven der armoe-menschen, een eenvoudige afbeelding van een stukje levensgebeuren onder de ellendigen der friesche hei, Eet pantser (romantisch soldatenspel in 3 bedrijven, 1902), Schakels (vroolrjk spel van den huiselijken haard, 1903), Bloeimaand (spel van de stad, 1904), een scherp waargenomen en met groote zekerheid weergegeven stuk droevig leven van stadsproletariërs. Verder heeft men van H.; Fleo (roman, Amst. 1893), Trinette (2de dr. 1894), Interieurs (1897), Kamertjeszonde (herinneringen, onder den pennenaam Koos Habbema, 4de dr. 1901), meerdere bundels Schetsen (onder den pennenaam Samuel Falkland, 6de bundel Amst. 1902).
H. was voorts redacteur van „De Jonge Gids” (Amst. 1897—1901), en van de „Bibliotheek van de Jonge Gids (waarin tal van kleine tooneelstukjes van zijn hand verschenen, als Buntjey politieke schets, Eet antwoord, dramatische episode, enz.), mede-redacteur van „De Nieuwe Tijd” (sinds 1899).^
