Heptachorde

betekenis & definitie

(grieksch zevensnarig) de vermoedelijk door Terpandrus ingevoerde zevensnarige lier der oude Grieken met de toonladder, waarschijnlijk H. genoemd, omdat zij zeven in klank verschillende snaren bevatte, daarbij echter in ieder geval reeds de met de eerste gelijkklinkende (antiphone) octaaf, dus zonder twijfel de dorische toonladder: e' d' c' h a g f e; door toevoeging der trite synemmenon (b) ontstond de octachorde (acht verschillende tonen), eindelijk door opneming der f' de enneachorde (negen tonen), waarop zoowel de lage als de hooge toonladder konden worden uitgevoerd.