Hendrik dembinski

betekenis & definitie

Poolsch generaal, een der aanvoerders in den oosteiirijkschen revolutieoorlog van 184<S/49, geb. 3 Mei 1791, bij Krakau, trad in 1809 bij de bereden jagers in dienst, vocht in den russischen veldtocht van 1812, bij Leipzig, leefde na 1815 teruggetrokken, sloot zich in 1830 bij de poolsche revolutie aan, hield aan het hoofd van een leger van 4000 man bij Kuslew zeven uren lang den strijd tegen het 60.000 man sterke leger onder Diebitsch vol, kreeg den rang van brigadegeneraal, verdreef na een gevecht van 14 uren den overmachtigen vijand van de brug bij Ostrolenka, ging na den val van Warschau naar Frankrijk, organiseerde in 1833 in dienst van pacha Meheined-AIi van Egypte diens troepen in Syrië, leefde daarop teruggetrokken tot 1848, nam toen deel aan de Slawencongressen te Breslau en Praag, aanvaardde de uitnoodiging der opgestanen om plaats te nemen in hunne gelederen, en kreeg 5 Fcbr. 1849 het opperbevel over de hongaarsche hoofdarmee; hij beantwoordde echter niet aan de gekoesterde verwachtingen; de ijverzucht van Görgey en zijn onbekendheid met het land en het volkskarakter deden hem weldra zijn gezag verliezen en na de nederlaag bij Kapolna (26—28 Fobr. 1849) en den terugtocht achter de Theisz legde hij op verlangen van het gezamenlijk offieierskorps het opperbevel neder; de voorjaarsveldtoclit werd echter in hoofdzaak naar het door hem ontworpen krijgsplan voortgezet; hij was daarop eenige maanden aan het hoofdkwartier te Debreczin werkzaam, kreeg bij de nadering der Russen het bevel over het hongaarsche noorderleger, beraamde een inval in Galicië die door de hongaarsche regeering werd afgekeurd, legde toen zijn functie neder, werd generaal-kwartienneester onder zijn opvolger, Mészaros, leidde den terugtocht der Theisz-armee tot Szegedin, en den slag bij Szörcg (5 Aug. 1849), en werd ten slotte bij Teniesvar door de vereenigde oostenr.-russische krijgsmacht volkomen verslagen, waarna hij zich mot Kossuth en de andere leiders der revolutie op turksch gebied redde, in Juli 1850 naar Parijs ging, en hier 13 Juni 1864 stierf. Hij gaf meerdere gedenkschriften in het licht.