duitsch theoloog (prot.), neef van den vorige, geb. 17 Mei 1832 te Karlsruhe, hoogleeraar, eerst te Heidelberg, later te Straatsburg, behoort tot de meer vrijzinnige theologen, schreef o. m.: Kanon und Tradition (1859), Die synoptischen Evangelien, ihr Ursprung und ihr geschichtlicher Charakter (Lpz. 1863), Kritik der Ephesen- und Kolosserbricfe (ald. 1872), Lehrbuch der histor.-kritischen Einleitung in das Neue Testament (Freib. i. Br. 3de dr. 1895), Lehrbuch der neutestamentischen Theologie (2 dln., ald. 1897), R.
Rothes spekulatives System (ald. 1898). Met Zöppel stelde hij een Lexikon für Theologie und Kirchenwesen samen (3de dr., Brunsw. 1895). Bundels leerredenen versehenen van hem in 1865 te Elberfeld, in 1873 te Leipzig en in 1901 te Berlijn.
