zweedsch archeoloog en historikus, geb. 5 April 1842 te Stokholm (zoon van den archeoloog en penningkundige Bror Emil H., geb. 1808, overl. 1884), volgde 1879 zijn vader op als rijksantiquaar; hij schreef: Svenska folket under hednatiden (1866 en 1872), Lifvet pä Island (1867, omgewerkt 1883), De förhistoriska fokken i Europa (1873—80), Folkens tro om sine dode (1874), Den kyrkliga konsten under Sveriges Medeltid (1875), dl. 2 der geïll. Sveriges Historia, verder Fynder i Troas och Homers Troja (1878), het kultuur-historische werk Sveriges Medeltid (dln. 1—3, 1879—99), Frdn äldre tider (1882), The industrial art of Scanditiavia in the pagan time (Lond. 1882), Wisby och dess minnesmärker (1892, 1893), The industrial art of Scandinavia in the middle age (1893) en Sveriges mynt under medeltiden (1895).
In de „Verhandlungen der Berliner Anthropologischen Gesellschaft”, 1886, schreef hij: Zur Geschichte des Dreiperiodensystems. 1872 begon hij het tijdschrift „Kungl. Vitterhets Historie och Antiquitets-akademiens mänadsblad”. Ook is hij redacteur van het „Antiqvarisk Tidskrift för Sverige”.
