Fransch schrijver, geboren 13 Sept. 1818, te Parijs, overleden 20 Juni 1883 in het asyl Sainte-Anne, te Parijs, lijdende aan grootheidswaanzin. Als scheepsjongen kwam hij bij de handels-marine;hij doorzwierf Amerika, hield zich langen tijd onder de oorspronkelijke bewoners van dat werelddeel op, bereisde Spanje, Turkije en den Kaukasus, en keerde in 1848 naar zijn geboortestad terug, waar hij in den krijgsdienst trad.
Zijne ontmoetingen en ervaringen, opgedaan tijdens zijn avontuurlijk leven onder de roodhuidenstammen legde hij, daarin getrouwelijk bijgestaan door een onuitputtelijke verbeeldingskracht, neder in een lange reeks van spannende gloeiende romans, die in ongeveer alle europeesche talen, en niet het minst in de Nederl., werden overgezet ; zijn werken werden als verslonden, vooral door de jeugd. De voornaamste zijn : Les trappeurs de VArkansas (De pelsjagers van den Arkansas) ; —Legrand Chef des Aucas (Het Opperhoofd der Aucas): — Le cœur de pierre. (Steenhart); —La main ferme. (Vasthand) ; — La fièvre d'or. (De Goudkoorts); Le cœur loyal. (Edelhart) — Les nuits Mexicaines. (De Mexicaansche nachten); — Les chasseurs d’abeilles. (De Bijenjagers).De commissie uit de afd. Amst. I en II van het Nederl. Onderw. Genootschap, zegt in haar „Duizendtal beoordeelingen” (1899) van Aimard’s werken o. a. „Handeling, dwarrelig snelle handeling blijkt het element te zijn, dat in Aimard’s werken boeit en ze bij de jeugd een onverzwakt gunstig onthaal belooft. Toch durven wij ze verderfelijke lectuur noemen ; voor jonge kinderen, omdat ze hen tot oppervlakkig lezen voeren, — voor oudere, omdat ze bij vroegrijpe kinderen onedele gedachten opwekken”.
