de verzamelaar van het dusgenaamde Decretum Gratiani, italiaan van geboorte, was monnik in het klooster San Felice te Bologna. Zijn beteekenis ligt hierin, dat hij het kanoniek recht, hetwelk vóór hem slechts als een onderdeel der godgeleerdheid werd beschouwd en onderwezen, tot den rang eener eigen discipline verhief en zoo de grondvester der kanonieke wetenschap werd.
G. stierf omstreeks 1160.
