Hiertoe behooren het musiefgoud en het goudbrons of bronspoeder. Het musiefgoud (fr. or musif, eng. mosaic gold) is een in den handel voorkomende verbinding van tin en zwavel (dubbel zwavel tin).
Er bestaan vele voorschriften om het te bereiden. Een goed preparaat verkrijgt men door een mengsel van gelijke deelen zwavel, tin en salmoniak met of zonder kwikzilver te verhitten, en eindelijk zacht te gloeien. Men houdt dan het musiefgoud terug, en wel is de bovenste laag het mooist. Het bestaat uit kleine, goudglanzige, halfdoorzichtige, schubachtige plaatjes, die vettig op het gevoel zijn en aan de huid kleven, als men ze daarop wrijft. Soortel. gew. 4.415. Het wordt in de roodgloeihitte ontleed en neemt eene zwarte kleur aan.
Aangemengd met eiwit, lijm of vernis, dient het ter vergulding en tot het bronzen van hout, papier, enz. Het meeste, z.g. goudschuim behoort daartoe. Veel duurzamer is het bronspoeder, bereid uit fijn gewreven bronsmetaal (koper en tin) of koper en zink, soms ook uit enkel koper, dat door verhitten gekleurd is; het wordt gebruikt tot het bronzen van kachels, standbeelden, enz. Het wordt in talrijke soorten van verschillende kleur, violet, groen en geel in lichte en donkere schakeeringen door Fransche en Duitsche fabrieken geleverd.Goudvernis of goudlak, vernissoorten waarmee men houten voorwerpen, spiegel- en schilderijlijsten en metaalwaren overtrekt; men bedient zich daartoe meestal van een alcoholische schellak-oplossing, waaraan men door toevoeging van gummi-gutti, drakenbloed, acaroïdehars, sandelhout-extract de aan het goudvernis eigene kleur heeft gegeven.
