eigenlijk Giorgio Barbarelli, ital. schilder, geb. 1478, waarschijnlijk te Castelfranca, overl. te Venetië, omstreeks 1510; is de grondlegger van het venetiaansche koloriet, dat ook wel bij zijn leermeester, Giovanni Bellini gevonden wordt, doch bij G. het eerst tot volle kracht on warmte komt; een dichterlijk-phantastische trek, veelal beheerscht door gloeiende zinnelijkheid, en op de wonderlijkste wijze het allegorische met het historische vermengend, verleent zijn stukken een machtige, betooverende werking. Zijn hoofdwerk is de Madonna met den H.
Franciscus en de H. Liberalis in den dom te Castelfranco; andere werken van vaststaande echtheid zijn: rustende Venus in een weelderig landschap (te Dresden), een Madonna (Prado-museum te Madrid), de drie Wijzen uit het oosten (Hofmuseum te Weenen), het vonnis van Salomo (Florence).
