pseudoniem van Amantine Lucile Aurore Dupin, fr. schrijfster, geb. 2 Juli 1804 te Parijs, 1822 gehuwd met den grondbezitter baron C. Dudevant (overl. 1871), van wien zij zich in 1836 liet scheiden; zij' overl. 7 Juni 1876 te Rohant.
Zij behoort tot de merkwaardigste literarische verschijningen der 19de eeuw, en tot de baanbreeksters voor de emancipatie der vrouw; hare romans keeren zich met hartstocht tegen de bestaande samenleving. Zij vestigde haar letterkundigen naam met den roman Indiana (1832); hierop volgden o. a. : Valentine (1832), Maître Simon, André, Jacques, Lélia, Spiridion, Maupras, Les sept cordes de la lyre (1840). De Februariomwenteling bracht in haar leven en denken een nieuwe opwekking en met groote geestdrift deelde zij in de gebeurtenissen dier dagen, waarvan haar Lettres au peuple en het door haar opgerichte weekblad „La cause du peuple” getuigenis geven. La filleule, Mont Eevîclie, Les maîtres sonneurs (1853) waren weer zuiver letterkundige voortbrengselen. Tegelijk wijdde zij zich aan het drama en vond vooral met François le Cliampi (1849) en Claudie (1851) een gunstige ontvangst. In 1854 gaf zij als feuilleton van de „Presse” haar mémoires, onder den titel Histoire de ma vie. Latere werken van S. zijn: Le marquis de Vïllemer (1862), en La confession Lune jeune fille (1804). Biographieën van de hand van Haussonville (1879), Caro (1887), H. Amie (1893), Devaux (1895).
Haar zoon, schilder en schrijver onder den naam Maurice Sand, heeft onder anderen geschreven Masques et bouffons (2 dln. 1860). Een ander werk Légendes rustiques (1861), een verzameling van Fr. volkssprookjes, is de gemeenschappelijke arbeid van hem en zijn moeder. Hij overl. in 1889.
