duitsch philoloog, geb. 2 Sept. 1733 te Windsheim in Frankenland, werd 1766 privaatdocent te Leipzig, 1772 buitengew. 1782 gewoon hoogleeraar in de klassieke talen aldaar, 1785 in de poëzie; hij overleed 2 Febr. 1790. R. is, vooral door zijn mondelinge leering, de grondlegger der nieuwere, door zijn leerling G.
Hermann uitgewerkte grammaticaal-critische richting in de Philologie. Van zijn werken dienen genoemd: De prosodiae graecae accentus inclinatione (uitgeg. door F. A. Wolf, 1791), zijn uitgave van Flautus' Rudens, Aristoteles' Rhetorica en Poetica, Herodotus, Persius; na zijn dood verschenen Vorlesungen über die römischen Altertümer (Leipzig 1796).
