Friedrich von gentz

betekenis & definitie

Duitsch publicist, gcb. 1764 te Breslau, overl. 1832 bij Weenen Na te Frankfort en te Koningsbergen in de rechten te hebben gestudeerd, werd hij in 1786 geheimraad en in 1793 lid v/d krijgsraad te Berlijn, verdedigde aanvankelijk ’t goed recht der fransohe revolutie, werd later een fel tegenstander: zelfs werd hij in 1815 't werktuig van Oostenrijks minister von Metternieh, als wiens secretaris hij menigen reactionairen maatregel hielp uitvocren. Echter veranderde hij gedurig van richting en in 1830 trok hij bij den poolsehen opstand partij voor de verdrukte 1’olen. G. was een lichtzinnig staatsman, die weinig karakter bezat. Op 65-jarigen leeftijd was hij de minnaar van Fanny Elsler. Mij stierf aan de gevolgen van verregaande zedeloosheid, oen slechten naam en groote schulden nalatende. Nochtans was hij door vorstengunst rijkelijk met ridderorden overladen en tot den adelstand verheven. Veel heeft hij als woordvoerder en voorvechter der europeesche reactie in den tijd der restauratie geschreven, in couranten en tijdschriften, en in afzonderlijke werken; als schrijver bezat hij groote gaven, ’t Belangrijkste uit zijne geschriften is opgenomen in de verzamelingen van Weick (1836 ’38, 5 dln) en van Schlezier (1838 -’40, 5 dln). Verder heeft men van hem: Mémoires et lelfrrx inrifi/s (1841) en Twjehücher (1861).