duitsch germanist, geb. 19 Febr. 1780, studeerde te Halle in de rechtswetenschappen, wijdde zich in , 1807 geheel aan de studie der oudere duitsche Jetterkunde, werd in 1810 te Berlijn buitengewoon hoogieeraar in de duitsche taal en letterkunde, werd in 1811 als zoodanig naar Breslau en in 1821 als gewoon hoogieeraar naar Berlijn beroepen, waar hij 11 Juni ,1856 stierf. Hij was in 1810 de eerste in Duitschland, die de studie van het oud-duitsch aan de universiteit invoerde.
Vooral heeft hij verdienstelijke schriften over de duitsche heldensage en bijzonder over het Nibelungenlied uitgegeven; hij gaf dit viermaal (1810, ’16, ’20 en ’42) uit, en de derde uitg. is als een zijner hoofdwerken te beschouwen. Een ander hoofdwerk van H. is de verzameling van Alinnesinger (4 dln. 1838), waarbij hij later Bildersaal altdeutscher Dichter (1856) voegde. Verder verdienen vooral vermelding: Altdeutsche u. altnordische Heldensagen (2 dln., 2de dr. 1855), Gottfr. v. Strasburg’s Werke (2 dln. 1823), Der Ackermann aus Böhmen (1824), Kreuzfahrt des Landgrafen Ludiv. des Heil. (1834), Leb. die ältesten Darstellungen der Faustsage (1844) enz. Met Habicht en Schall leidde hij de Tausend-und-eine Nacht (15 dln. 1825, 5de dr. 1840) en alleen Tausend-und-ein Tag (11 dln. 1826—32, 2de dr. 1836) in de duitsche letterkunde in. Sedert 1835 verscheen onder zijn leiding het Jahrb. der berliner Gesellsch. f. deutsche Sprache u.
Alterthumskunde. Zijn brieven aan Chr. G. Heyne en G. Fr. Benecke werden in 1893 door Dziatsko in het licht gegeven.
