prins van Oranje, 29 Jan. 1584 geb. te Delft, was de jongste zoon van prins Willem I, uit diens huwelijk met Louise van Coligny. Hij genoot de eerste opvoeding van zijn moeder en studeerde later aan de hoogescholen te Leiden en Parijs. Onder de leiding van zijn broeder Maurits oefende hij zich in de krijgskunde en nam hij o. a. deel aan den slag bij Nieuwpoort (2 Juli 1600). Na den dood van prins Maurits werd hem door de Algemeene Staten ’t ambt van kapitein- en admiraal-generaal opgedragen, terwijl hij achtereenvolgens tot stadhouer van Holland, Zeeland, Gelderland, Utrecht en Overijsel verheven werd, en Groningen en de Ommelanden, alsmede Drente hem na den dood van Ernst Casimir in 1639 eveneens de stadhouderlijke waardigheid opdroegen. F. beëindigde den Tachtigjarigen oorlog, doch stierf vóór het stand komen van den vrede, 10 Maart 1647. Door zijn talrijke goedgeslaagde belegeringen (Grol, 's Hertogenbosch, Maastricht, Breda) verwierf hij zich den bijnaam van Stedendwinger; in het staatkundige was hij over het algemeen gematigd. Hij was gehuwd met Amalia (zie aldaar) van Solms.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
