oostenrijksch agronoom, geb. 11 Sept. 1802 in Oostenr.-Silezië, werd na leeraar in de landhuishoudkunde te Lemberg en Laibach geweest te zijn, in 1840 als zoodanig naar Graz beroepen, waar hij tevens referent der centraalcommissie voor de Stiermarksche landhuishoudkundige vereeniging was, en het toezicht had over den proeftuin en over den modelwijngaard. De proeven, die hij op de Londensche tentoonstelling in 1851 leverde van de in 1843 voor Stiermarken opgerichte zijdeteeltvereeniging, werden met de gouden medaille bekroond.
Als oorspronkelijk schrijver trad hij het eerst op met het bekroonde prijsschrift Bie Ernährung der Pflanzen und die Statik des Landbaues (Praag 1841). Van zijn overige schriften moeten vermeld: Bie Landwirtschaftslehre in ihrem ganzen Umfange (2de dr. Weenen 1851—52), Ber Weinbau der Österreich. Monarchie (1864), Bie wichtigsten Lehren der Landwirtschaft (1867), Maulbeerbaum und Seidezucht (1880).H., in 1870 in den adelstand verheven, overl. 10 Febr. 1880 te Graz.
