duitsch theoloog (kath.) en oriëntalist, geb. 17 Juni 1806 te Koesfeld in Westfalen, studeerde in Münster, werd 1829 priester gewijd gewijd, 1830 kapelaan te Rath bij Deutz, 1833 pastoor te Berkum bij Godesberg, 1839 buitengewoon en 1842 gewoon hoogleeraar in de oud-testam. theologie aan de kath. faculteit te Breslau, waar hij 28 Sept. 1856 overleed. M. publiceerde: Kritische Untersuchungen über die biblische Chronik (Bonn 1834), De utriusque recensionis vaticiniorum Jeremiae indole et origine (Hamburg 1837), Loci quidam historiae canonis Veteris Testamenti illustrati (Breslau 1842), Denkschrift über den Zustand der kath.-theol.
Facultät Breslau seit der Vereinigung der Breslauer und Frankfurter Universität bis auf die Gegenwart (Leipz, 1845). Zijn hoofdwerk is Die Phönizier (dl. 1, Bonn 1841, dl. 2, Berlijn 1849—56); als aanvulling: Phönizische Texte (2 dln., Breslau 1845—47). Een overzicht zijner onderzoekingen gaf M. in het artikel „Phönizien” in de Encyclopedie van Ersch en Gruber (sectie 3, dl. 24, Leipz. 1848).
