fransch schrijver, geb. 1801 te Parijs, won reeds op jeugdigen leeftijd den academischen prijs voor een lofrede op Bossuet. Als leeraar aan het college Louis-le-Grand schreef hij letterkundige kritieken voor het „Journal des Débats” en behaalde met Chasles een door de fransche academie uitgeloofden prijs met zijn Tableau de la marche et des progrès de la littérature française au 16me siècle (Par. 1828).
Na Italië en Duitschland bezocht te hebben, was hij een tijd lang bij de letterkundige faculteit plaatsvervanger van Guizot, en kreeg in 1833 den leerstoel der fransche poëzie. Als afgevaardigde (1834—48) voor Haute-Vienne nam hij vooral het openb. onderw. ter harte. De fransche academie had hem in 1840 onder haar leden opgenomen. Onder Louis Napoleon bleef hij zijn dubbele betrekking als publicist en leeraar behouden. Behalve vele andere geschriften verschenen ook van hem Souvenirs et réflexions politiques d’un journaliste (Par. 1859). Hij stierf 1 April 1873.
