Gepubliceerd op 20-01-2021

Ferdinand victor eugène delacroix

betekenis & definitie

Fr. schilder, geb te Saint-Maurice (dept. Seine), 26 April 1798, overl. 13 Aug. 1863 te Parijs, kwam op 18-jarigen leeftijd op het atelier van Guérin, wiens academische kunstrichting hij echter weldra verliet, om den weg der romantiek in te slaan; zijn eerste stuk: Dante et Virgile traversant le lac qui entoure la ville infernale de Dité (1822, thans in het Louvre), gaf velen ergernis, doch effende tegenover den nuchteren academischen schildertrant de romantische richting den weg ; met zijn Massacre de Scio (1824), le Christ au jardin des Oliviers, Marino Faliero, Milton aveugle dictant ,1e „Paradis perdu”, 1’Apparation de Méphistophélès à Faust, Justinien composant ses lois, la Mort de Sardanapale werd hij een der hoofden der koloristische school; verder nam hij aan de romantieke beweging deel met la Liberté sur les barricades; l’Assassinat de Vévêque de Liège, le Cardinal de Richelieu dans sa chapelle du Palais-Royale (vernield in 1848), Cromwell dans le château de Windsor, Raphaël dans son atelier. In 1834 ging hij naar Marokko, en verzamelde hier stof voor zijn les Femmes d’Alger (Louvre), Rue de Méquinez enz. In 1835 behaalde hij in het Salon groot succes met een Christ en croix, le Prisonnier de Chillon, les Natchez enz.

Van zijn overige werkenmoeten vermeld: la Bataille de Taillebourg (Versailles, 1837), Medée (Salon, 1838, thans te Lille), la Dernière scène de Don Juan (1838), Hamlet et les fossoyeurs (1839), la Justice de Trajan (1840, thans te Rouaan), la Prise de Constantinople par les croisés (1841, Louvre), voor de bibliotheek van de chambre des députés den oorsprong en den val der oude beschaving: Orphée enseignant aux Grecs les arts de la paix, en Attilla foulant aux pieds de son cheval l’Italie conquise et ses monuments; Chasse aux lions (1855), le Christ au tombeau (1859) D. neemt onder de nieuwere meesters een eerste plaats in, door zijn forsche teekening, krachtig koloriet, meer nog door de hartstochtelijke bewogenheid, het hartstocht-leven zijner stof, en zijn dramatische kracht. Zijn arbeid is beschreven door Alfred Robaut en Chesneau; in den tuin van het Luxembourg werd een monument voor hem opgericht, het werk van Dalou.

< >