Gepubliceerd op 14-03-2021

Ernest philip huibert van der ven

betekenis & definitie

schrijver en journalist, geb. 7 Juli 1846 te Antwerpen, waar hij na eerst op een handelskantoor te zijn werkzaam geweest, een bureel van accountancy oprichtte. Onder 7t pseudoniem Jac.

Rademacher gaf hij uit: Onze grootste vijand (kritiek over den christ. godsdienst, Ï872), en De geheimen van een klooster (oorspronkelijke roman, 1874). Gedurende 1873 verscheen van hem te Antwerpen een democratisch weekblad „Het vrije volk” en schreef hij verschillende sociale en politieke artikelen, o. a. De arbeidersbeweging in Nederland (in Feringa’s „Vrije gedachte”, en volksvoordrachten (uitgeg. door ’t Willemsfonds). In 1875 verscheen zijn historisch drama Charlotte Corday, met muziek van Peter Benoit; in 1876 een tweede historisch drama: Christiaan IX, en De wonderdokter (kluchtig zangspel, muziek van Jos. Bosiers). In 1884 vestigde hij zich te Amsterdam, waar hij van 1886—90 secretaris en regiseur was der Ned. Opera, terwijl hij in 1890 metterwoon naar Utrecht vertrok en het weekblad „De Controleur” oprichtte.

In 1885-86 verschenen nog van hem een roman Zijne eerste vrouw en drie bundels novellen, ook schreef hij den tekst der opera Leiden onhref, muziek van C. v. d. Linden en van de opera Helga, muziek van K. Mönch.

< >