(graaf) Fransch avonturier en diplomaat, geb. te Villeneuve-de-Berg, 1755. Hij trad eerst in militairen dienst, doch moest, na een weigering om te duelleeren, zijn ontslag nemen.
Van een reis naar Turkije teruggekeerd schreef hij het zeer vrijzinnig Mémoire sur les Etats géneraux. In 1789 verklaarde hij zich voor afschaffing van de belasting-voorrechten des adels, enz.; plotseling veranderde hij van inzichten en verdedigde met kracht de absolute monarchie, verliet aanvang 1790 Frankrijk, en hield zich deels te Weenen, deels te St.-Petersburg op, steeds in dienst van het Huis der Bourbons. Op eene zending naar Italië werd hij op last van Bonaparte te Triest gevangen genomen (1797); bij hem werden papieren gevonden die het bewijs schenen in te houden van eene verstandhouding van generaal Pichegru met de prinsen van Condé in 1795; Bonaparte stelde deze papieren ter beschikking van zijn vrienden in het Directoire, die er bij den staatsgreep van 18 fructidor (4 Sept.) 1797 tegen de mede-dictators Carnot en Barthélemy en tegen de conservatieve meerderheid der kamer gebruik van maakten. Intusschen wist A., waarschijnlijk met medeweten van Bonaparte, te ontsnappen; hij ging naar Rusland, ging tot den griekschen godsdienst over, en werd ter behartiging der russische belangen naar Dresden gezonden, waar de oostenrijksche minister obenzl zich van zijn medewerking bediende om een verdedigings-alliantie met Rusland tot stand te brengen. Tengevolge van zijn geschrift: Fragment du 18elivre de Polybe, trouvé sur le mont Athos tegen Napoleon, was de regeering van Saksen gedwongen op zijn terugroeping aan te dringen. Na zijn terugkeer in Rusland geraakte hij bekend met de tegen Engeland gerichte geheime artikelen van den vrede van Tilsit, en nam het besluit deze belangrijke ontdekking dadelijk te gelde te maken.
Hij begaf zich naar Engeland en stelde het ministerie met de geheime artikelen in kennis, waardoor hij zoodanigen invloed in de engelsche regeeringsbureaux verkreeg, dat Canning in de aangelegenheden met Frankrijk niets zonder zijn raad en goedkeuring deed, en hem een ruim jaargeld toelegde. Hij bleef van toen af in Londen en onderhield een drukke correspondentie met het vasteland in het belang van Lodewijk XVIII. 22 Juli 1812 werd hij met zijn gade, de beroemde operazangeres Saint-Huberty, door zijn italiaanschen bediende vermoord.
