Ital. publicist, geb. 9 Mei 1810 te Pialermo, overl. aldaar 20 Sept. 1870. Met Ferrara richtte hij in 1838 te Palermo een „Giornale di Statistica” op; in 1841 werd hij professor in het strafrecht, in welke hoedanigheid hij: „Trattato sulla teoria del progresso” schreef.
Gedurende 1847—48 was hij directeur eener strafgevangenis ; in 1848. nam hij deel aan de republikeinsche beweging; in het ital. parlement gekozen werd hij vicepresident ; bij het uitbreken van nieuwe vijandelijkheden tusschen de Napolitaansche troepen en Sicilië, ging hij naar Palermo, doch was gedwongen zich uit de voeten te maken. Hij vestigde zich in het koninkrijk Sardinië en gaf te Genua, waar hij professor werd aan de hoogeschool, zijn voornaamste werk uit: „Critica di una scienza delle legislazioni comparate (Genua, 1857). In 1861 keerde hij naar zijn geboorteplaats terug, en werd in 1867 tot parlementslid gekozen.
