Elburg

betekenis & definitie

Gemeente in Gelderland (arrond. Zwolle, kanton Harderwijk), aan de Zuiderzee en overigens omgeven door de gemeente Doornspijk, 8⅔ km2, groot; de bodem bestaat in het oosten uit diluvisch zand, aan de zee uit klei; de gemeente bevat de stad Elburg en de buitenwijken daarvan, nl. in het zuiden Vrijheid en in het noorden Nieuwstad, in 1899 tezamen met 2662 inw.; middelen van bestaan zijn landbouw, veeteelt, scheepvaart, handel, vischvangst, vischrookerij. Kiesdistr. Kampen; personeels belasting 8ste klasse. De stad Elburg, aan de Zuiderzee, aan de spoorlijn Zwolle—Utrecht (station 19 km. van Zwolle en 20 km. van Harderwijk), ligt op een hoogte, de El geheeten en heeft een kleine haven; door de stad loopt de Oost- of Huisbeek; de voorn. gebouwen zijn het stadhuis, de herv. kerk, de liefdadige instelling Feithenhof, en het instituut voor opvoeding en onderwijs, in 1806 door luit.-admiraal Van Kinsbergen gesticht. E., een zeer oud plaatsje, kreeg in 1233 van graaf Otto van Gelder stedelijke rechten en werd in 1438 in het verbond der Hanze opgenomen; in 1480 werd de stad, omdat zij de zijde der Bourgondiërs gekozen had, door de bezetting van Zutphen, en lf> jaar later door hertog Karel van Egmond ingenomen; in 1528 gaf ze zich over aan Floris van Egmond, veldheer van Karel V, die er een blokhuis, Schuttoren geheeten, deed bouwen; in 1572 werd E. door den graaf van Bergh vermeesterd, in 1672 door den munsterschen overste Hautyn ingenomen, kort daarop door staatsolie troepen bezet. Herhaaldelijk (1362, 1775, 1776, 1825) had E. zwaar van overstrooming te lijden.