fransch staatsman, geb. 23 April 1759 te Allanches, kwam 1789 in de nationale vergadering, waar hij zich tegen de hervorming verklaarde. Na ontbinding der constitueerende vergadering -emigreerde hij naar Hamburg, keerde na den 18den Brumaire (9 Nov. 1799) terug en werd door Bonaparte tot aalmoezenier, later tot baron en tot bisschop van Poitiers benoemd; 1809 kreeg hij het aartsbisdom Mechelen.
In 1811 moest hij de onderhandelingen met den paus te Savona leiden; 1812 werd hij als franseh gezant naar Warschau gezonden, handelde daar echter opzettelijk tegen het belang van Napoleon, verliet Warschau bij de nadering der Russen en werd naar zijn diocees verbannen. Hierop toonde P. zich openlijk als aanhanger der Bourbons en publiceerde een Rédt historique sur la restauration de la royauté en France. Na de tweede Restauratie zag hij tegen een lijfrente van zijn aartsbisdom af en trad daarna uitsluitend als schrijver op. In 1827 kwam hij als afgevaardigde van Clermont in de Kamer, waar hij1 zich bij' de oppositie aansloot. Hg overleed 18 Maart 1837 op zijn slot Vedrine. Van zijn geestvolle, door treffende polemiek en vrijmoedige oppositie zich kenmerkende werken, dienen genoemd: Histoire de Vambassade dans le grand-duché de Varsovie en 1812 (Parijs 1815), die groot opzien baarde, voorts Du congres de Vienne (2 dln., ald. 1815), Mémoires historiques sur la révolution d'Espagne (ald. 1816), L’Europe après le congres dfAix4a-Chapelle (1819), Le congres de Carlsbad (1819).
