Domenico comparetti

betekenis & definitie

Ital. philoloog, geb. 27 Juni 1835 te Rome, werd in het jaar 1859 hoogleeraar der grieksche taal aan de hoogeschool te Pisa, later aan die te Florence, eindelijk aan die te Rome; hoofdwerken : Iperide, l’Euxenippea (1861), Intorno al lïbro dei Sette Savi (1865), Saggi dei dialetti greci nell’ Italia meridionale (1866), Virgilio nel medio evo (1872), Papiro ercolanese (1875), Belazione sui papiri ercolanesi (1875), La commissione omerica di Pisistrato e il ciclo epico (1881), Iscrizioni greche di Olimpia e di Ithaka (1881), La villa ercolanese dei Pisoni (1883), Le leggi di Gorfyna (in dl. 3 der Monumenti, antichi van de academie der Lincei, Milaan, 1893); met d’Aneona gaf hij conti e racconti del popolo italiano (Turijn, 1870—89, deel 1—8) en was langen tijd mederedacteur van „Revista di filologia et d’istruzione classiea” (Turijn en Rome, sinds 1873).