vorst van Anhalt-Bernburg (1603—30), werd 11 Mei 1568 te Bernburg als tweede zoon van vorst Joachim Ernst en gravin Agnes von Barby geboren, bereisde Turkije en Italië, voerde in 1591 een duitsch hulpkorps van Hendrik IV tegen de Ligue aan, ging omstreeks dezen tijd tot het calvinisme over en was sinds de ziel der reformatie en van de tegen Habsburg en de reactie gerichte politiek; in 1595 werd hij door Friedrich IV van den Pfalz tot stadhouder van den Opperpfalz benoemd en hij behield dit ambt ook toen hij in 1603 door oen nieuwe deeling der Anhaltsehe landen Bernburg als vorstendom kreeg. In den zomer van 1606 onderhandelde hij met Hendrik IV over diens bondgenootschap met de duitsche protestanten en bracht op 5 Mei 1608 te Ahausen een protestantsche unie tot stand; in 1610 aanvaardde hij inliet Gulick-Kleefsche conflict het opperbevel over het unie-leger; in den boheemschen oorlog voerde hij het leger aan dat bij Praag verslagen werd; in 1621 door den keizer veroordeeld vluchtte hij naar Zweden en begaf zich van hier naar Denemarken, tot in 1624 de keizer hem gratie schonk; sinds leefde hij teruggetrokken, meest te Bernburg; hij overl. 17 April 1630; hij was gehuwd met gravin Anna van Bentheim; van zijn 16 kinderen overleefden hem slechts 3 zonen en 2 dochters.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
