engelsch geschiedschrijver, geb. 8 Maart 1808, studeerde in de theologie te Cambridge, werd 1838 universiteitsprediker aldaar, 1848 geestelijke te Lamford in Essex en 1869 deken van Ely; hij overl. 27 Dec. 1893 te Londen. Op dichterlijk gebied leverde hij een vertaling der Ilias (2 dln., 1869); op geschiedkundig gebied schreef hij: The fall of the Roman republic (1853), The conversion of the Roman empire (1864), Pagan and christian society (1872), Roman triumvirates (1876), The Continental Teutons (1878).
Zijn hoofdwerk is: History of the Romans under the empire (7 dln., 1850—62), dat eindigt waar E. Gibbon (History of the decline and fall of the Roman empire) begint.
