Charles augustin de coulomb

betekenis & definitie

Fransch ingenieur en natuurkundige, geb. 11 Juni 1736 te Angoulême, trad jong in dienst bij het wapen der genie, werd naar Martinique gezonden, bouwde hier het fort Bourbon, verkreeg in 1769, op zijn Théorie des machines simples, antwoord op een door de Academie uitgescheven prijsvraag, het dubbele van den uitgeloofden prijs, behaalde in het jaar 1777 met Pans een prijs der Académie op een verhandeling over de beste constructie der magneetnaald, en in 1781 een prijs op een verhandeling over wrijving en tegenstand, nam bij het uitbreken der revolutie ontslag uit den dienst, en werd bij de oprichting van het Institut als lid daarvan toegelaten (1804), en tot inspecteur-generaal der universiteit benoemd; hij overl. 23 Aug. 1806. Hij is de ontdekker van de wetten der veerkracht bij wringing, en van het bij de opsporing daarvan door hem gebezigd toestel, de torsie- of wringbalans; verder deed hij onderzoekingen naar het wezen van het magnetisme en nam het eerst twee magnetische vloeistoffen aan, waarbij de deeltjes derzelfde stof elkander afstooten, terwijl de deeltjes der eene die der andere zouden aantrekken (noord-en zuidpool vloeistof, naar den naam der polen van den magneet waar hare werking de overhand hebben). Ook vestigde hij er in 1802 het eerst de aandacht op, dat de magneet in meerdere of mindere mate op alle lichamen invloed schijnt te kunnen uitoefenen, hetgeen hij zocht te bewijzen door kleine staven van verschillende stoffen tusschen de tegenovergestelde polen van twee sterke magneetstaven heen en weer te doen schommelen, deze staafjes vervolgens buiten den magnetischen invloed te doen schommelen, en de binnen denzelfden tijd in beide gevallen gemaakte schommelingen met elkander te vergelijken. Vooral ook maakte hij zich verdienstelijk door zijn bijdragen tot de kennis van de electriciteit (wetten der electrische aantrekking en afstooting; ontwikkeling van electriciteit door drukking; proeven inzake het zich verzamelen van electriciteit op de oppervlakte der lichamen en betreffende de verspreiding der electriciteit over elkander rakende lichamen; wet betreffende afneming of verlies van electriciteit in de lucht). Hij schreef: Memoire sur la stabilite des voCites (1776), Recherches sur la meilleure manière de fabriquer des aiquilles aimantees (1777) enz., opgenomen in de „Mémoires de 1’Académie des Sciences”.