(hertog) fransch staatsman, de onechte zoon van koningin Hortense (zie ald.) en haar opperstalmeester, graaf Flahault, werd 23 Oct. 1811 te Parijs geboren en aanstonds door graaf Morny geadopteerd. M. diende in Algiers, verliet echter 1838 de militaire loopbaan en was sedert 1842 vertegenwoordiger van het departement Puy-de-Dôme in de Kamer van Afgevaardigden.
Hetzelfde departement koos hem 1849 in de wetgevende nationale vergadering, waar hij met de monarchistisch gezinde meerderheid stemde en zich bij prins Napoleon aansloot, van wien hij redding hoopte uit zijn financieele moeilijkheden. M. behoorde tot de vertrouwelingen, die den president bij de voorbereiding van den staatsgreep steunden. Op den morgen van 2 Dec. 1851 aanvaardde hij de portefeuille van binnenl. zaken, doch trad ten gevolge van het decreet, dat de familiebezittingen der Orleansen verbeurd verklaarde, reeds in Jan. 1852 uit het ministerie en werd vervolgens in het wetgevend lichaam gekozen, en 1854 president daarvan; 1856—57 was hij fransch gezant te St. Petersburg. Bij zijn terugkeer in Frankrijk nam hij den presidentszetel weer in, dien hij tot aan zijn dood, 10 Maart 1865, behield. Een uittreksel uit zijn Mémoires verscheen onder den titel Une ambassade en Russie 1856 (Parijs 1891).
