Blauwe aarde

betekenis & definitie

Een zandige leemschicht in de onderste lagen van het oligoceen, hoofdzakelijk voorkomende in den ondergrond van het pruisische schiereiland Samland, en opmerkelijk door rijkdom aan barnsteen; in Samland heeft de blauwe aarde een machtigheid van 1 tot 15 meter; het sterkst is zij ten zuiden van Palmnicken; zij ontleent haar blauwe kleur aan een groenachtig blauwe delfstof, het glauconiet, bestaat overigens uit toon, fijn kwartszand en glimmer en houdt dikwijls zwavelkies en overblijfselen van bitumineuse houtsoorten besloten. Van hare fossielen zijn Goeloma baltica (een kleine kreeltsoort) en Hoploparia Klibsii (een groote zeekreeft) als karakteristiek beschreven geworden.