fransch archeoloog, geb. 19 Juli 1759 te Parijs, kreeg een aanstelling bij de Koninklijke bibliotheek, bracht tijdens het Schrikbewind eenigen tijd in de gevangenis door, werd vervolgens afdeelingschef in het bureau van het openbaar onderwijs, professor aan de centrale school van het departement der Seine en 1795 conservator van het kabinet van antieken aan de Nationale bibliotheek; van 1805—11 deed hij reizen in het zuiden van Frankrijk en in Italië; hij overl. 14 Aug. 1818 te Parijs. Door het door hem opgerichte „Magasin encyclopédique” (122 dln., Parijs 1792—1816) en de ,,Annales encyclo pédiques” (12 dln., ald. 1817—18), door den Nouveau Dictionnaire des beanx-arts (3 dln., ald. 1806) en de Monuments antiques inédits (2 dln., ald. 1802—04) maakte hij de Franschen bekend met de werken der Duitschers.
Voor de archeologie maakte hij zich verdienstelijk door zijn Peintures et vases antiques (2 dln., ald. 1808—10) en de Galerie mythologique (2 dln., ald. 1811), en voor de kunstgeschiedenis door zijn Voyage dans les départements du midi de la France (5 dln., 1807—11) en de Histoire métallique de la révolution française (Parijs 1806), die door James Millingen werd voortgezet. Buitendien publiceerde hij nog Antiquités nationales (5 dln., ald. 1790—98) en tal van andere werken.
