Gepubliceerd op 23-02-2021

Andrea mantegna

betekenis & definitie

ital. schilder en kopergraveur, geb. 1431 in Vicenza, overl. 13 Sept. 1506 te Mantila, werd door zijn leermeester, den schilder Squarcione, als kind aangenomen. Hij oefende zich in het teekenen naar antieke beeldhouwwerken en vervaardigde reeds op 17-jarigen leeftijd een groot altaarstuk in de kerk der H.

Sophia te Padua. Te zamen met andere kunstenaars schiep hij de ongemeen mooie fresco’s uit het leven der heiligen Jacobus en Christophorus te Padua; in 1458 trad hij in dienst van Lodovico Gonzaga van Mantua; hier schilderde hij den grooten Triomftocht van Julius Caesar. Door paus Innocentius VIII omstreeks 1489 naar Rome beroepen, voltooide hij daar een menigte voortreffelijke stukken. Zijn werken zijn thans in verschillende musea van Europa verspreid, zooals te Parijs, Londen, Berlijn en elders; slechts weinig stukken van de vele, die hij te Mantua schilderde, zijn daar gebleven. M. is de hoofdvertegenw. der paduaansche school, die het eerst de studie der antieken en wel voornamelijk in decoratie en ornementale richting tot haar hoofdstelling verhief. Ook als kopergraveur is M. van beteekenis en heeft een geheele school van etsers in Noord-Italië in het leven geroepen.

< >