een der beroemdste schilders van de florentijnsche school, 1486 —1531; zijn vader heette Agnolo del S.; de z.g. familienaam Vannucchi komt eerst bij latere schrijvers voor. Hij vormde zich bij voorkeur naar de werken van Masaccio, naar Ghirlandajo, da Vinei en Michelangelo.
Dit leidde hem tot het frescoschilderen, waarin hij bijzonder uitmuntte. Zijn karakteristiek komt het fraaist uit in de voorstellingen uit het leven van den h. Filippo Beinizzi in de voorhal der Annunziata te Florence; voorts dienen genoemd zijn voorstellingen uit het leven van Johannes den Dooper. Zijn schoonste werken uit zijn middelste tijdperk zijn de Madonna di San Francesco (1517) en de Redetwistende Kerkvaders (z.g. Disputa). Van zijn andere werken noemen wij nog een Boodschap des Engels (zie pl. Italiaansche Kunst II, no. 4) in het paleis Pitti te Florence; zijn groot fresco, het Laatste Avondmaal, in de voormalige abdij San Salvi bij Florence, werkte zoo machtig op de bij de belegering der stad 1529 het klooster verwoestende soldaten, dat zij het gebouw spaarden.
