duitsch taalvorscher en germanist, geb. 2 Mei 1810 te Karlsruhe, werd in 1852 hoogleeraar in het Sanskriet en in de duitsche taal en literatuur te Heidelberg, waar hij 3 Juli 1870 overl. Voornaamste werken: Ueber den griech.
Ursprung des ind. Tierkreises (Karlsr. 1841), Indische Sagen (2de dr., Stuttg. 1854), berijmde vertalingen van indische heldenliederen, een uitgave van den oudhoogd. schrijver Isidor (Karlsr. 1836), Ueber den Umlaut (ald. 1843), Ueber den Ablaut (ald. 1844), Altdeutsche Grammatik (Lpz. 1870—75), een uitg. v. d. Groszer Wolfdieterich (Heidelb. 1865), Kelten und Germanen {Stuttg. 1855), Untersuchungen über das Nibelungenlied (ald. 1854).
