compartimenti van Midden-Italië, een oppervl. beslaande van ruim 17000 K.M.2, met een bevolking van bijna anderhalf millioen zielen; het comp. is verdeeld in 4 provinciën:
a. Abruzzo eiteriore of Chieti, het zuidoosteiijk deel, 3092 K.M.2, 350.000 inw.;
b. Abruzzo uilteriore I, of Tëramo, het n.w. deel, 2875 K.M.2, 260.000 inw.;
c. Abruzzo ulteriore II of Aquila, het w. deel, 6625 K.M.2, 360.000 inw.;
d. Molise of Campobasso, 4416 K.M.2, 370.000 inw.
Het hoogland der Abruzzen maakt het wildste en hoogste deel van het Appenijnsche bergstelsel uit; hoogste top Monte-Corno, 2921 M.; het comp. strekt zich uit van Latium tot aan de Adriatische zee; de belangrijkste steden zijn: Aquila aan de Aterno, hoofdstad der provincie van dien naam, 20.000 inw.; Solmona aan de Gizio, 18.000 inw.; Terano aan de Tordino, 21.000 inw.; Chieti aan de Pescara, 22.000 inw.; Laneiano, 18.000 inw. Handel en veeteelt zijn de hoofdmiddelen van bestaan. Het klimaat is ruw in de hoogere streken; sommige bergpieken zijn het geheetle jaar met sneeuw bedekt. De valleien zijn ongemeen vruchtbaar; dichte eikenwouden bedekken de berghellingen. De bevolking leeft eenvoudig, is aan haar bergen gehecht, gastvrij, doch onbeschaafd en bijgeloovig. Uit een krijgskundig oogpunt vormde het Abruzzendistrict vroeger een sterk bolwerk, waardoor het moeilijk was Napels van de Noordzijde te naderen; in de geschiedenis is echter herhaaldelijk gebleken, dat deze sterkte zeer overschat was geworden.
