VERSCHRIKKEN - (verschrikte, heeft verschrikt), schrik veroorzaken, doen schrikken : iem. verschrikken ;
—, (verschrok, verschrikte, is verschrokken, verschrikt), schrik gevoelen, schrikken : op die tijding verschrok ik geweldig ;
— poffend opspringen : bradend vleesch verschrikt, als men er water opgiet. VERSCHRIKKING, v. (-en), het verschrikken ; schrik, ontsteltenis.