bw. van richting, dat zooveel beteekent als van onderen langs iets, t. w. in toepassing op eene hoogte, een heuvel, een berg enz., en te kennen geeft dat de beweging langs de hoogte, meer bepaaldelijk aan den onderkant, aan den voet, dus langs den voet der hoogte plaats heeft: de rivier stroomt hier langs eene rij van heuvelen; zullen wij bovenover of onderlangs gaan, over de heuvelen heen of langs den voet?; wij klommen van den berg af naar het pad, dat er onderlangs loopt.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
