GODSDIENSTSTICHTER, m. (-s), stichter van een nieuwen vorm van godsvereering, of van eene nieuwe leer;
...VORM, m. (-en), wijze van godsvereering; uiterlijke godsdienstige verrichtingen; samenstel van geloofsbegrippen;
...VRAAG, v. (...vragen), een vraagstuk aangaande het godsdienstig geloof;
...VREDE, m. vredesverdrag, vergelijk tusschen partijen ten opzichte van het godsdienstig geloof de Augsburgsche godsdienstvrede van 1555.
— (w. g.) tijdperk, vrij van godsdienstoorlog of geloofsvervolging;
...VRIJHEID, v. het recht om het geloof zijner keuze te belijden;
...WAANZIN, m. krankzinnigheid, veroorzaakt door godsdienstige dweperij;
...WETENSCHAP, v. de wetenschap die zonder van eenige openbaring uit te gaan den godsdienst tot voorwerp van haar onderzoek maakt;
...ZAAK, v. (...zaken), geloofszaak;
...ZIN, m. neiging tot godsvrucht, godsdienstige zin.